Wat drijft ons ?

Hoe het precies ontstond, die passie voor natuurlijke voeding en een eerlijke levenswijze, is moeilijk te zeggen. In mijn kindertijd vertoefde ik vaak in de natuur. Tijdens het jachtseizoen mocht ik mee op jacht (lees: drijven; ‘tracken’ zoals ze dat officieel plegen te zeggen). Ik was zelfs nog geen zes jaar, toen ik leerde vissen. Nadien tuurde ik hele vakanties - samen met mijn jongere broer - naar dobbertjes in het water; voor dag en dauw opstaand om al aan de waterkant te zitten bij het ochtendgloren.

Met ‘pépé’ Jules en ‘mémé’ Hortense gingen we aardappelen rooien in de ‘Binders’, een stukje grond achter de bekendste Gezôarse schaapstal. Of met Staf (‘nonkel’, maar familie was hij geenszins) gingen we vaak appelen en peren plukken in zijn boomgaard. Ik weet nu, 40 jaar na datum, nog precies hoe ‘nonkel’ er uit zag en waar precies welke appels in zijn boomgaard hingen. Dat tuinwerk en die voeding maakten toen al indruk op mij…

Waar ik toen niet zo veel vragen bij had, waren de pesticiden die gebruikt werden. Van al die chemische producten in pottekes en dozekes moest ik wel afblijven, want dat was gevaarlijk. In die tijden was het blijkbaar heel normaal om pesticiden te gebruiken op groenten uit de eigen moestuin. De angst die mij toen is ingeboezemd – ‘Afblijven!’ – is in elk geval flink blijven hangen.

Toen ik Sophie leerde kennen, wilden we hét vooral ‘anders’ doen; puur, zuiver, natuurlijk, zonder ‘brol’. Samen startten we onze eigen moestuin, en tegelijk een zoektocht naar hoe we efficiënt groenten konden telen, zònder pesticiden, zonder chemische cocktails die kankers, ontwikkelingsstoornissen, immuunziektes… stimuleren. Wat een aha-erlebnis was het toen ik eind jaren 90 Velt ‘vond’. De leden van Velt - de Vereniging voor Ecologisch Leven en Tuinieren – deden hét helemaal zonder chemische hulp- en bestrijdingsmiddelen en hadden voor elk mogelijk tuin- en voedingsprobleem wel een goede oplossing: preventie, compostgebruik, teeltwissel, keuze voor sterke en vaak inheemse groenten- en fruitrassen … De passie van die biotuiniers wilden Sophie en ik ook uitdragen, tonen.

Toen onze kinderen kwamen, konden we hen – ‘oef!’ – zelf gekweekte, gezonde voeding aanbieden. Geen onnatuurlijk aanvoelende babyvoeding die je meekrijgt in de kraamkliniek en vindt in de supermarkt, maar echte voeding die volgens biologische principes tot stand kwam. Geen standaard-voeding uit de eerste de beste winkel, maar voeding die met liefde, zorg en aandacht was geteeld, geoogst en verwerkt. Niet alleen dat soort voeding geven aan onszelf, maar aan alle mensen, kennissen, vrienden … die we thuis over de vloer kregen. En dat uiteindelijk allemaal omdat we er van overtuigd zijn, dat dit het beste is voor mens en planeet.

Die geleidelijke evolutie en langzaam opgebouwde visie ligt helemaal aan de basis van onze bedrijfsvoering en onze keuze momenteel voor ons restaurant. Kom kijken, proeven en genieten! We hebben naast ons bistro-gedeelte ook een event- en meetingplace.
Tot snel?